Afgelopen jaar pakte Hanneke ook haar beeldende werk weer op, als concrete tegenhanger naast de vaak langere processen van haar theatrale projecten. Met subtiele, verfijnde sculpturen omhult zij het onzichtbare dat graag onder de huid verborgen blijft.
Eerst was alles wit, en nu als vuur. ‘Zonde’ zij iemand,
maar ik vind het fijn dat het daarmee zijn onschuld verliest.
Het heeft altijd iets magisch als je de natuur onverwachts tegenkomt,
en ze je op haar manier iets probeert te vertellen.
Wanneer je je niet verzet en gewoon stil bent,
dan waren we dieren die het allemaal wel wisten.
(verkocht)
De stad is vol met plekken die ik mijd.
(Judith Herzberg geloof ik)
(verkocht)
Voor een prijsopgave kun je Hanneke een bericht sturen.
